مباني نظري و پيشينه پژوهش اختلال خوردن

اختلالات خوردن اختلالات تغذیه و خوردن با اختلال مداوم در خوردن و رفتار مرتبط با خوردن مشخص می شوند که به تغییر مصرف یا جذب غذا منجر می شوند و سلامت جسمانی یا عملکرد روانی - اجتماعی را مختل می کنند . دو نوع اختلال خوردن اساسی وجود دارد ، بی اشتهایی و پراشتهایی . بی اشتهایی روانی بی اشتهایی روانی از واژه یونانی بی اشتهایی و یک واژه لاتین مطرح کننده ریشه عصبی تشکیل یافته است . بی اشتهایی روانی سندرمی است مشتمل با سه ملاک اساسی . اول گرسنگی کشیدن عمدی به حد قابل ملاحظه است ؛ دومی انگیزه پایان ناپذیر برای لاغری یا ترس بیمارگونه از چاقی است ؛ و سومی علائم و نشانه های طبی ناشی از گرسنگی کشیدن است . بی اشتهایی روانی غالباً با آشفتگی های تصویر تن ، درک اینکه شخص علیرغم لاغری آشکار اندامی حجیم دارد ، همراه است ( سادوک و سادوک ، 2010 ، ترجمه پور افکاری ، 1390 ). در DSM - 5 بی اشتهایی عصبی سه ویژگی اصلی دارد : محدودیت مصرف انرژی مداوم ؛ ترس شدید از افزایش وزن یا چاق شدن ، یا رفتار مداومی که در افزایش وزن اختلال ایجاد می کند ؛ و اختلال در وزن یا شکل بدن خود پنداشته . فرد وزن بدنی را حفظ می کند که زیر حداقل سطح عادی برای سن ، جنسیت ، مسیر رشد ، و سلامت جسمانی است ( ملاک A ). وزن بدن افراد اغلب این ملاک را پس از کاهش وزن قابل ملاحظه برآورده می کند ، اما در کودکان و نوجوانان ، به جای کاهش وزن ، ممکن است به صورت متناوب ، ناتوانی در رسیدن به افزایش وزن مورد انتظار یا حفظ کردن کسیر رشد عادی وجود داشته باشد ( انجمن روانپزشکی آمریکا ، 2013 ، ترجمه سید محمدی ، 1393 ). ملاکA ایجاب می کند که وزن فرد به طور قابل ملاحظه ای کم باشد ( یعنی ، کمتر از حداقل طبیعی ، یا برای کودکان و نوجوانان ، کمتر از حداقل مورد انتظار ). ارزیابی وزن می تواند دشوار باشد ، زیرا دامنه وزن طبیعی در بین افراد تفاوت دارد ، و برای توصیف لاغری یا کم وزنی ، آستانه های متفاوتی منتشر شده اند . شاخص جثه مقیاس مفیدی برای ارزیابی وزن بدن نسبت به قد است . افراد مبتلا به این اختلال معمولاً ترس شدیدی از افزایش وزن یا چاق شدن دارند ( ملاک B ). این ترس شدید از چاق شدن معمولاً با کاهش وزن برطرف نمی شود . در واقع نگرانی در مورد افزایش وزن حتی وقتی وزن کاهش می یابد ، ممکن است افزایش یابد . افراد جوانتر مبتلا به بی اشتهایی عصبی ، به علاوه برخی بزرگسالان ممکن است ترس از افزایش وزن را تایید نکنند . متخصص بالینی در غیاب توجیه دیگر برای وزن خیلی پایین ، از سابقه جنبی ، اطلاعات مشاهده ای ، نتایج جسمانی و آزمایشگاهی ، با ورند طولی نتیجه گیری می کند که ترس از افزایش وزن را نشان می دهند یا اینکه